Een korte schets

Het prachtige Twente is mijn geboortegrond. Mijn jeugd speelde zich af in Enschede, waar mijn ouders een herenkledingzaak hadden. Op achttienjarige leeftijd, verhuisde ik al naar Arnhem. Bij de eerste ontmoeting met mijn nieuwe buurman vielen alle clichés samen. Nieuwsgierig geworden kwamen mijn ouders langs. Ik opende de voordeur en hoorde m’n moeder nog net zeggen: ‘Als ie maar geen Wammes heet ...'
Vier jaar later verving ik mijn mooie naam Oostvogel door die van hem. Het kleurrijke heuvelland van Twente en Arnhem lieten we achter ons. Nu wonen we op het meest westelijke stukje van Nederland, achter de Haagse duinen. Je zou dus kunnen zeggen dat ik mijn achtergrond verloochend heb, maar dan heb je me nog niet horen praten. Ik hoef maar één zin te zeggen of ze slaan me met Twente om de oren. Gelukkig maar.

Vanaf het moment dat ik ging werken heb ik altijd manieren gezocht om te schrijven. Met tal van interviews en columns in bedrijfsuitgaven en lokale kranten als resultaat. In 2012 verscheen mijn eerste korte verhaal ‘De Pruimedanten.’ De titel is gebaseerd op het vriendinnenclubje van mijn moeder. Mijn debuutroman ‘Los Zand’ werd in 2016 uitgegeven door Ellessy en is ook te beluisteren via Storytel. Mijn tweede roman 'Muis' verscheen in februari 2021. Inmiddels ook via Storytel en Luisterrijk te horen. 

Blij was ik, met de recensie van Claudia van Bazarow over mijn roman Muis. Omdat het precies samenvat hoe ik wil schrijven:

'Vanaf de eerste tot aan de laatste pagina boeiend. Caroline laat zien dat een verhaal juist door eenvoud en herkenbaarheid ook ontzettend mooi kan zijn. De personages zijn erg goed uitgewerkt, waardoor het leek alsof je de belevenissen aan het lezen was van een bestaand persoon. Allerlei kleine details maken het zo ontzettend persoonlijk en herkenbaar.'  * * * * 

https://bazarow.com/recensie/muis-caroline-wammes/