Stuivertje wisselen

‘Ga zo lang maar even kijken of je binnen kunt helpen.’ In de keuken was geen ruimte. Het organiserend damescomité legde daar gezamenlijk de laatste hand aan de plakjes krentenwegge.
Ik keek om me heen in het ronde zaaltje, in de hoek een klein podium met orgel. Er waren nog maar een paar mensen aanwezig. Zoals altijd was ik veel te vroeg.
Daar zat ik dan - veertien jaar-  in mijn nette pakje. Tweede kerstdag, wachtend op de rest van het jongerenkoor, dat deze Kerst-inn voor eenzame mensen zou opluisteren. Op slag overviel mij een ongekende verwantschap met de doelgroep van dit zalig samenzijn.

Kort geleden werd ik gevraagd een bijdrage te leveren aan een bijeenkomst voor vijftig plus dames. Allemaal waren ze ongewild en veel te jong met pensioen gestuurd. Vanochtend zou deze groep opnieuw in hun kracht gezet worden.
Bij binnenkomst trof ik een zaal vol leeftijdsgenoten. Energieke slimme vrouwen, vastbesloten iets moois te maken van de tweede helft van hun leven.
De gastvrouw heette ons welkom:
‘Wij ouderen hebben soms het idee, dat we niets kunnen. Maar dat is niet waar! Ondanks onze leeftijd, tellen we nog wel mee.’
Her en der schoot een wenkbrauw de lucht in.
‘Velen van jullie hebben zorg om kinderen, ouders. Dan loop je jezelf makkelijk voorbij. Reuze vermoeiend allemaal. Als je niet oppast, vergeet je wat je eigen talenten zijn.’
Een zucht rolde door de zaal.
Ter introductie mochten we tien minuten met onze buurvrouw delen waar we goed in waren. We lieten onze dagvoorzitster in haar waarde en deden braaf wat er van ons gevraagd werd.

De rest van de ochtend bestond uit verschillende workshops. Mijn statafeltje was op mijn verzoek van het verdomhoekje verplaatst naar de centrale zaal. Veel belangstelling had ik niet, aangezien mijn bijdrage aan het geheel per ongeluk niet was aangekondigd. De kleuradviezen naast me kreeg ik gratis mee. De een na de ander kreeg voor het kaptafeltje een turkooizen slab omgeslagen.
Tijdens de plenaire terugkoppeling werd door de kledingadviseuse nog eens duidelijk gemaakt, dat zwart nou niet bepaald zorgde voor de juiste uitstraling. Waarna ik in mijn volledig zwarte outfit heel eventjes antwoord mocht geven op een vraag.
Na nog een aantal klinkende slotakkoorden, verlieten wij vrouwen opgelucht en met licht gebogen hoofd de arena.
De organisatoren keken trots terug op een geslaagde ochtend.

 

December 2014

Deel deze pagina