Girlpower

Bijna tegelijkertijd slaan we de krant dicht. Het ontbijt is op, de dag kan beginnen.
Hij staat op en verplaatst zich naar de computer.
Hè verdorie, baal ik. Dat had ik nu net willen doen. Dan maar eerst douchen.
Het water stroomt en neemt mijn gedachten mee richting afvoerputje. Volledig opgeschoond kom ik naar beneden, alwaar hij nog steeds niet van zijn plek verdwenen is.
‘Scha-at, heb je nog lang nodig?’ vraag ik veel liever dan ik me voel.
Ik krijg geen antwoord, hij zit er helemaal in.
‘Wil je koffie?’
Na zijn instemmende gemompel zet ik twee verse Senseo’s.
‘Kom je gezellig aan de grote tafel?’ probeer ik.
Helaas. De koffie kan naast de pc uitgeserveerd worden.

Als ik drie hoofdstukken uit ‘Tem je geest’ heb gelezen, word ik steeds onrustiger. Zo heeft Ruby het absoluut niet bedoeld. Maar ja, ik zit midden in de uitleg van de hersenpan. Heel leerzaam, maar het vereist beslist je volledige aandacht. En daar ontbreekt het nu net even aan.

‘Wat ben je allemaal aan het doen?’ begin ik nog maar eens.
Volstrekt overbodige opmerking, want hij is met zijn hobby bezig. En mannen en hobby, daar zijn hele huwelijken op vastgelopen. Tenzij je die kant op wil is het devies: laten gaan.
Maar dan plopt er een duiveltje in mij op. In de traditionele man/vrouw relatie hebben wij vrouwen nog altijd het sterkste argument binnen handbereik!
Ik loop naar de kast en haal mijn geheime wapen te voorschijn.
Ik steek de stekker in het stopcontact, trap de knop in en … stofzuigen maar.

Zo. Die is naar boven! Het kostte me een luttele drie minuten.

December 2013

Deel deze pagina