Lieve Pap

Je zit in mij zo vastgeklonken
in wie ik ben, in wat ik doe
Dat ik voel en vier tegelijkertijd
voor de rest van mijn leven
voor altijd
nooit meer
kwijt


===


Als ik 's avonds mijn tanden poets

Zie ik mijn ogen in het spiegelkastje

Ah, daar was je

Daar ben je nog steeds

Jouw sporen in mijn gezicht

Nooit helemaal weggeweest

Deel deze pagina